Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje (23.12.2015) Patoržica

Sće Wy, lubi připosłucharjo, so jónu prašeli, zwotkel poprawom wuraz “patoržica” za dźeń abo wječor do hód přińdźe? Haj? Spytam tole Wam wujasnić. W słowje “patoržica” tči samsny korjeń kaž w słowje “torhošćo”, potajkim městno, hdźež so wikuje. Předwěšk pa- zwuraznja wosłabjenje abo negowanje woznama, kotryž je w słownym zdónku zwuraznjeny. Předwěšk pa- wustupuje tež w druhich wotwodźenkach, na přikład je “pahórka” mjeńša hač prawa hórka (ně. Hügel); pakluč njeje prawy kluč, skerje wopačny, z kotrymž móžu so zadobyć do bydlenja (ně. Dietrich) a paduch njeje ničo druhe hač zły duch. Słowo “patoržica” ma potajkim prěnjotny woznam, zo njeje to prawy, ale skerje hubjeny dźeń za wikowanje. Móžno, zo tči w tym stara přiwěra, zo by móhło wikowanje na předwječorje hód złym ducham puć do domow runać. – Přeju Wam na tutym městnje w mjenje rěčespytnikow Serbskeho instituta žohnowany a měrny hodowny čas.