Rěčny kućik dr. Anje Pohočoweje (09.09.2015) „brijnosć“

Njedawno wobroći so na mnje žona, bydlaca blisko Wojerec, z prašenjom. Wona so dopomina na słowo brijnosć, kotrež su prjedy w jeje ródnej wsy wužiwali, ale w žanym serbskim słowniku słowo njesteji. Brijnosć su mjenowali młodźinu, potajkim cyłk nježenjenych młodych ludźi. Słowo brijnosć woprawdźe eksistuje z woznamom “młodźina”, ale jenož we Wojerowskim dialekće – hewak wužiwa so słowo “młodźina”; wotpowědny adjektiw brijny rěka “nježenjeny”. Wokoło Blunja, potajkim trochu dale na sewjer, wužiwaja za to podobne słowo, mjenujcy fryjnosć; adjektiw fryjnyw zmysle “nježenjeny” je tež w delnjoserbšćinje znate, a w hornjoserbskich dialektach praja frejny. Jedna so we woběmaj padomaj wo požčonku z němčiny (vri = frei). Zwukowa podoba słowa swědči wo wysokej starobje tuteje požčonki. Stari Serbja mjenujcy njeznajachu zwuk f, ale připodobnichu jón na b; serbšćina znaje hišće druhe tajke požčonki: blak je na přikład nastało z němskeho flack (Fleck) a našu serbsku blešu smy sej požčili z němskeho Flasche. – Nadźijam so, zo wokoło Wojerec njezabudu stare słowo brijnosća je tež dale wužiwaja.