Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje (26.08.2015) „Rohbau“

Wěsće wy, lubi słucharjo, što ma być syry twar? Wo wonym – žortnym – rěčnym misnjenju njedawno znaty powědaše – a wězo so zasmjach. Přez přełožk do němčiny zwěsćimy, zo je so wony „syry twar“ wužiwał jako ekwiwalent za němsku zestajenku „Rohbau“. Jedna so potajkim wo njehotowe – jenož z murjow wobstejace – twarjenje, kotrež pak hišće wobmjetane a wotnutřka dotwarjene njeje. Prěni dźěl němskeje zestajenki „roh“ drje so tež jako syry do serbšćiny přełoži, to pak jenož we wěstych kontekstach. Mjaso móže być syre, jeli pječene abo warjene njeje. We wobchadnej rěči so syry tohorunja jako ekspresiwny wuraz za někoho wužiwa, kiž je přejara do škleńčki pohladał a kiž je natutkany, to rěka pjany. Ale wróćmy so našemu twarjenju: za němske „Rohbau“ móhli tuž prajić, zo je dom njehotowy, jenož w hrubym natwarjeny – a tak tež w dwurěčnych słownikach steji.