Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje (22.07.2015) „Memento mori“

Memento mori – njedawno sym naprašowanje dóstała, kak měła so tuta łaćonska sentenca do serbšćiny přełožić. Myslu sej, zo so to njedyrbi přełožić – kaž w němčinje, tak móžemy tež w serbšćinje tutón łaćonski wobrot jako citat wužiwać. A najwjace ludźi drje wě, što je z tym měnjene, byrnjež łaćonšćinu njewobknježili. Ale wězo mamy tež w serbšćinje mudre słowa, kotrež maja podobny zmysł. Tak čitamy w Jana Radyserbowej zběrce přisłowow, wozjewjenej w lěće 1902, na př. „Jedne je doprědka wěste: na kóncu smjerć“. A z powabnym rymom a rytmom přisłowo wuči: „To słowo wěste wostanje: wšo, štož je žiwe, smjertne je.“ Najlěpje pak łaćonskemu wobrotej po mojim měnjenju wotpowěduje tele přisłowo: „Kóždy smjertny zwón nam sobu wo našej smjerći spěwa.“ Zběrka přisłowow Jana Radyserba-Wjele je drohotny skład ludoweje mudrosće, a to přez mjezy konfesijow. Ludowe nakładnistwo Domowina je ju w poslednim lěće 20. lětstotka we wobdźěłanju přez Pawoła Wirtha z němskimi přełožkami a jara wužitnym registrom znowa wudało.