Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 03.12.2014 „Windlicht“

W adwentnym času tež rady z dźěćimi paslimy, a tak smědźach njedawno z Chróšćan pěstowarkami paslić to, štož němsce „Windlicht“ rěka – a zhromadnje wo tym přemyslowachmy, kak w „dobrej serbšćinje“ pomjenować wony wuslědk našeje zaběry. W němsko-hornjoserbskim słowniku zapisany ekwiwalent škitana swěca njeje eksaktny, dokelž faluje informacija, čehodla je swěca škitana. W delnjoserbšćinje přełoži so „Windlicht“ po němskej předłoze jako „wětšowa swěčka“, a tuž so motiw wětra abo wětřika tež w přełožku jewi. Zajimawa bě ideja maćernorěčneje Serbowki, kotraž namjetowaše wotpowědnik wětřikoškitne płomješko. Kreatiwny to namjet, ale tež tu so njewobkedźbuje, zo ma so něšto před wětřikom škitać a zo słuži škitej před wětřikom. „Windlicht“ pak njeje jenož te škitane płomješko, ale cyły aparat, w kotrym so płomješko před wětřikom škitane měrnje swěći. Sym tuž za cyle normalnu kalku kaž w delnjoserbšćinje: wětrowa (abo wětřikowa) swěca, abo bych tež prajiła, zo je to wětřikowa latarnčka abo tež wětřikowy swěčnik.