Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 29.10.2014 „Stirnlampe“

Je ćma, měsačk njeswěći abo so chowa za mróčelemi, nadróžne wobswětlenje njeje, ale sy po puću. Tuž je derje, hdyž maš kapsnu lampu při sebi. Što pak činiš, hdyž maš ruce połnej? W tajkim padźe pomha tebi wosebita lampa, kotruž móžeš sej na čoło přityknyć, němsce rěka wona „Stirnlampe“. A serbsce? Móžu wězo wužiwać wopisowanje, kaž sym to runje činiła, a prajić: woni su sej lampu na čoło přityknyli abo jedna so wo na čoło přityknjenu lampu. Krótši wuraz by był: čołowa lampa. W słownikach namakamy wot substantiwa čoło wotwodźenej adjektiwaj čołowy a čólny, ale čólny so zwjetša jenož w słownikach a terminologiskich lisćinach jewi. Sym tež słyšała namjet načolna lampa, dokelž mam tu lampu na čole. Ale načolny bych w prěnim rjedźe zwjazała z přenjesenym woznamom, na přikład načolne znamki (za pilnosć, zadźerženje atd., ně. Kopfnoten), abo načolna funkcija, načolny wědomostnik, načolne městno a wjele druhich. – Ale nětko, hdyž budu dny krótše, wužiwajće čołowu lampu. Tak změjeće swěcu a swobodnej ruce.