Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 01.10.2014 „zaspać - zaležeć“

Wšón rozhorjeny šuler njedawno powědaše, zo bě (citat): „jeho sobušuler wosrjedź hodźiny zaspał“. Takle wězo njeńdźe – ze spanjom wosrjedź hodźiny nic, ale tohorunja nic ze serbskej werbalnej formu! Šuler je zaspał, to rěka, zo je rano přepozdźe z łoža wulězł – a to je serbski ekwiwalent němskeho słowjesa „verschlafen“. Móžemy tež prajić, zo je sej něchtó zaležał, dokelž snano budźak słyšał njeje. Wosrjedź hodźiny je sej sobušuler zawěsće wusnył, a potom je woprawdźe spał - abo wón je jenož trochu podrěmał – a potom bě to krótka faza spanja abo drěmanja. A je móžno, zo je runje w tutym wokomiku zaspał to, štož je wučer zajimaweho powědał – a to je wězo škoda. Tuž lubi šulerjo, spać móžeće tež doma – a tuž wužiwajće čas w šuli za to, zo byšće so koncentrowali – njetrjebaće wšak „wječor z kokošemi spać“ chodźić, ale tola zahe dosć, zo njebyšće rano zaspali abo sej zaleželi!