Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 27.02.2013 Šćenjata

Lubi čitarjo, wěsće Wy, kak praji so prawje serbsce na młode, před krótkim hakle narodźene psy. Hdyž sym so mjez znatymi naprašowała, słyšach zwjetša: nó małe psy abo psyčki. To wšak wěcku tež někak wopisuje, ale prawje to njetrjechi, wšak su tež tajke psyče rasy, kotrež wostanu móličke, kaž na přikład tajke chihuahua-psyčki. Tak snano: młode psy abo młodźata, tež to njeje cyle wopak, ale mamy tež w serbšćinje za to prawy fachowy wuraz, kiž wotpowěduje němskemu „Welpe“, mjenujcy šćenjo. Kaž druhe pomjenowanja młodźatow, ma tež šćenjo swoje wosebitosće w deklinaciji. Tak rěkaja wjacore tajke psyčki šćenjata, hrajkamy sej ze šćenjatami a rěčimy wo šćenjatach. Zasunjemy potajkim złóžku -at- před kóncowku. W jednoće a dwojoće je kusk hinak, tu zasunjemy -eć-: hrajkam sej ze šćenjećom abo ze šćenjećomaj. A hdyž chcemy hišće wosebje wuzběhnyć móličkosć šćenjeća, tak móžemy je mjenować šćenjatko. A takle, ty šćenjatko, prajachu stari Serbja druhdy tež cyle luboznje njelepemu dźěsću, hdyž by někajku hłuposć zworało.