Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 10.10.2012 dowěra – dowěrnik

W stolětnych stawiznach Domowiny mějachmy na čole wjacorych předsydow, předsydku wšak dotal hišće nic. Za čas NDR mjenowaše so jeje najwyši funkcionar „prěni sekretar“. Na čole župy steješe a steji tež dźensa hišće župan abo županka. Dale dźěłaše syć ludźi we funkciji dowěrnikow. Dowěrnik resp. dowěrnica bě za wěstu skupinu, wjes abo měšćanski dźěl zamołwity abo zamołwita za organizowanje narodneho dźěła. Dowěrnik resp. dowěrnica měješe dowěru, abo dyrbješe ju znajmjeńša měć. W načasnych strukturach Domowiny so wona funkcija dowěrnika hižo njejewi, ale serbska słowotwórba motiw dowěry za tworjenje nowych pomjenowanjow dale wužiwa: w šulach wuzwola so wučerjo dowěry, němsce „Vertrauenslehrer“, w zawodnych radach dźěłaja wosoby dowěry, němsce  „Vertrauenspersonen“, a někotryžkuli politikar staji prašenje dowěry po němskim „die Vertrauensfrage stellen“. Za pomjenowanje wosobow pak by dale serbska wotwodźenka „dowěrnik“ dobry ekwiwalent był. Tuž mějmy tež dale dowěru do přichoda a to dowěrliwje sposrědkuju.