Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 25.04.2012 Dundry

W serbskim rozhłosu pytaja so tuchwilu najrjeńše title za nowu CD. Mi so mjez nimi wosebje derje lubi spěw Hanki Markec „Hdyž je dźěd był młody“. Tón dźěd bě přirodny hudźbny talent a hraješe na dundrach. Je to originelne serbske mjeno za kontrabas, kotryž drje je w tradicionelnej ludowej hudźbje wažnu rólu hrał. Słowo dundry w pluralu jako pomjenowanje instrumenta dotal znała njejsym, hačrunjež je wone w słownikach hižo znajmjeńša wot 18. lětstotka zapisane, prěni króć najskerje w rukopisnym słowniku Georga Körnera. Eksistuje samo wotwodźene słowjeso dundrować – to rěka na dundrach hrać. Bóle znaty wšak je dunder w singularu, na př. w sakrowanju „dunder njechał“ abo we wobroće „smorčeć kaž dunder w płónčikach“. W podobnych zwiskach je dunder tež znaty ze staršeje pólšćiny, registruje jón kónc 19. lětstotka „Słownik Warszawski“. We woběmaj padomaj drje jedna so najskerje wo požčonku z němskeho „Donner“, historisce tež zapisaneho w formje „Dunder“ abo „Donder“, z woznamom hrimot abo hrimanje. A tutón woznam – hłuboki, hrimotacy zwuk, je wujasnjenje, čehodla dunder w płónčikach smorči a čehodla je kontrabas ze swojim hłubokim bórčatym zynkom w serbšćinje dóstał rjane mjeno dundry.