Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 07.12.2011 Předźenak II

Njedawno sym wam tu předstajiła pochad mjena nowinskeje přiłohi „Předźenak“. Z historiskim předźenakom, wikowarjom z předźenom, pak je zwjazana hišće dalša stawiznička. Předźenak bě w přirunanju z wjesnej ludnosću wězo poměrnje bohaty. Dokelž dyrbješe jako mjezywikowar swojim dodawarjam wotewzate předźeno nablaku zapłaćić, měješe wón za tehdyše poměry tež šwarny fenk pjenjez při sebi, znajmjeńša na spočatku swojeje nakupowanskeje wuprawy. Tole bě wjesnym ludźom wězo jara nadpadne, tak zo wutworichu sej z toho samo přisłowne přirunanje za čłowjeka, kotryž ma wjele pjenjez. Wo tajkim prajachu krótko a słódko, zo ma wón pjenjez kaž předźenak. Nimamy tule wuběrny wotpowědnik za němske „er hat Geld wie Heu“. Hewak wšak móžemy wo bohačku tež prajić, zo ma tołstu abo samo pumpatu móšeń, zo pjenjezy na kórcy měri abo zo hač do wušow w pjenjezach sedźi, kusk njepřećelnišo klinči hižo, hdyž prajimy wo nim, zo je pjenježny měch. Prosty přełožk němskeho wobrota „měć pjenjez kaž syno“, kaž podawa jón słownik Trofimowiča a kaž so samo w literaturje jewi, tón w serbšćinje poprawom njetrjebamy.