Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 09.11.2011 Alm

Pišu dźensa wo rjanej temje „dowol“. Wězo wšitcy wěmy, zo „doma, doma rjenje je“ – ale tam a sem ćehnje nas tola do dalokeho swěta. Sama přebywam rady w Južnym Tirolu, a tak dojědźe sej naša swójba kóžde lěto na - němsce prajene: „Seiser Alm“. Hižo husćišo diskutowachmy wo serbskim wotpowědniku. Němske słowo „Alm“ je w Bajerskej a w Rakuskej znate regionalne pomjenowanje pastwišća abo wulkeje łuki w horach. Móžemy tuž prajić, zo pućujemy w dowolu po hórskich pastwišćach abo po hórskich łukach, na přikład w Južnym Tirolu. Dźiwnje pak skutkuje přełožk w hinašim konteksće: Naša swójba dojědźe sej zwjetša w zymje tam, a hdyž praju, zo rady po hórskich pastwišćach sněhakujemy, abo zo jězdźimy ze snowboardom po hórskich łukach – potom to směšnje klinči. Bych tuž rozenawała po počasu: w lětnim času bych rěčała wo hórskich łukach w bliskosći Seisa, w zymje bych wužiwała indeklinabelne geografiske pomjenowanje a prajiła, zo sym sněhakowała na Seiser Alm.

Na, sym pozbudźiła pola was – lubi čitarjo – wjeselo na přichodny dowol?