Rěčny kućik, dnja 21.03.2018 z dr. Janu Šołćinej Jandźel pěston abo škitny jandźel?

"Ta pak je škitneho jandźela měła!" - tajke a podobne wuprajenja předewšěm młódšich Serbow słyšimy dźeń a husćišo. Snano so někotři na tym ani njepostorkuja, zo so němska zestajenka „Schutzengel" jako škitny jandźel do serbšćiny přełoži, wšako zda so tole po ryzy słowotwórbnych zasadach legitimne być. Je to potajkim wopisowanje jandźela, kiž nas we wšědnym žiwjenju přewodźuje, škita a nad nami stražuje, a tak so wón na přikład čěsce jako "strážný anděl" pomjenuje. Serbja pak maja hinašu tradiciju, a pohladamy-li do dwurěčneho słownika, potom jewi so tu za němske słowo "Schutzengel" jenički hornjoserbski ekwiwalent - a to: jandźel pěston. Tež w tekstowym korpusu je mnoho dokładow, a tak čitachmy njedawno w Serbskich Nowinach, zo bě něchtó "strašnje znjezbožił, při čimž pak měješe jandźela pěstona při sebi". A hačrunjež njejedna so tu wo přinošk z rubriki "Słowo k dnjej", ale wo rěčny kućik, přeju Wam, lubi słucharjo, zo Wam jandźel pěston we wěstych žiwjenskich situacijach po boku steji.