Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 26.07.2017 Kónc tydźenja

“Hač do kónc tydźenja!”, tak so njedawno něchtó ze mnu rozžohnowa. Čehodla chcu w rěčnym kućiku wo tym rěčeć? Dźiwach so, čehodla wostanje substantiw kónc njedeklinowany, hačrunjež steji tola po prepoziciji do, kotraž žada sej genitiw? Bych skerje wočakowała formu hač do kónca tydźenja. Přičina drje leži w němčinje abo samo w jendźelšćinje, hdźež pomjenujetej so sobota a njedźela hromadźe jako “Wochenende” abo “weekend”. A tak so snano wuraz kónc tydźenja pod němsko-jendźelskim wliwom jako jedne słowo začuwa, kiž so znutřka njedeklinuje. To pak njebych jako spisownu formu wobhladowała, wšak je struktura słowneje skupiny cyle přewidna: kónc tydźenja kaž spočatk filma abo kónc prózdnin – prěni dźěl so deklinuje a druhi steji njezměnliwy w genitiwje: “Před spočatkom filma widźimy reklamu.” “Hač do kónca prózdnin je hišće dołha noha.” A před přichodnym kóncom tydźenja mamy hišće štwórtk a pjatk zmištrować.