Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 09.11.2016 Ganzor – husor – huso – husyca?

Šulerka so mje njedawno wopraša, hač je wobsahowy rozdźěl mjez słowomaj “husor” a “ganzor”. Ně – rozdźěla njeje. Hornjoserbšćina ma prosće wobšěrny słowoskład za pomjenowanje zwěrjatow. Bórze tež zaso swjateho Měrćina woswjećimy, a tradicionelnje słuša kulinariska chłóšćenka k tomu. Dorosćeny ptak, kiž so 11. nazymnika rady jako pječeń spřihotuje, je huso – wjacore su husy. Tuž njejsu jenož k hodam požadane, ale tež jako Měrćinowe husy. Po splahu rozeznawamy husycu a husora, respektiwnje ganzora. Zajimawe je, zo je słowo ganzor po němskim “Gänserich” abo “Ganter” bóle frekwentowane hač husor, štož pokaza so při přehladanju korpusa. Husyca je pak tež pomjenowanje za cyłu družinu, njehladajo na splah. Młode huso rěka huško – a zawěsće dopomniće so tež na dźěćacy spěw z tekstom Huški, huški do wodźički. Wo husach čitach njedawno w protyce z titulom “Oberlausitzer Hauskalender” za lěto 2017, zo mamy mjez družinami samo “serbsku abo hornjołužisku husycu”, němsce “Wendische oder Oberlausitzer Gans”, štož mje zadźiwa. Njech wam Měrćinowa abo tež hodowna husyca derje zesłodźi – wšojedne, hač je to serbska abo němska!