Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 06.07.2016 Něšto delełamać

W serbskich šulach přiběra podźěl šulerjow, kotřiž wot doma serbsce njerěča. Woni pochadźeja zwjetša z němskorěčnych abo z rěčnje měšanych swójbow. Njedawno sym wo tutych swójbach čitała, zo wobknježi w nich jenož jedyn staršiski dźěl serbšćinu. Je to zaso formulacija, kotrejž je němčina kmótřiła: zakład móže jenož być słowo Elternteil, štož měni pak nana pak mać někajkeho dźěsća. Mjenowany wotpowědnik “staršiski dźěl” nimam za radźeny, wšak njejedna so wo někajki dźěl, kiž ma staršisku funkciju abo kiž je za staršich – kaž je to na př. we wjazbje staršiski wječork. Lěpje drje prajimy, zo dźe wo jednoho ze staršeju, a hačrunjež steji tu ličbnik jedyn w muskej formje, móžetaj z tym nan abo mać měnjenej być. Serbske słowo staršej respektiwnje starši kryje so ze stopnjowanej formu adjektiwa stary, a wužiwamy je jako pomjenowanje za rodźićelow jenož w dualu a pluralu. Hdyž pak wotrosće dźěćo jenož z nanom abo maćerju, potom njewutwormy radšo žadyn sam kubłacy staršiski dźěl, ale pomjenujmy cyle konkretnje, wo koho so jedna: wo samokubłacu mać abo samokubłaceho nana.