Rěčny kućik dr. Sonju Wölkoweje z wusyłanja 09.03.2016 So nahladać – sich sattsehen

Na tutej krasnej krajinje so njemóžeš syty hladać, takle słyšach před wěstym časom z dalokeje jězby nawróćeneho pućowarja swoje dožiwjenja wuchwalować. Hm, syta so ja ženje hladać njemóžu, ja dyrbju za to přeco něšto jěsć a pić. Najskerje dyrbju tohodla přeco na kalorije dźiwać, a druzy jenož hladaja – a su syći? Ně wšak, citowanej sadźe je kmótřiło němske “sich an etwas sattsehen“, a “satt“ dyrbi so při tym w přenjesenym zmysle rozumić. W serbšćinje mamy tu wosebitu družinu werbow, wědomostnje rěkaja wone saturatiwne, štož woznamjenja, zo so mjenowana činitosć hač do najwyšeje dosahaceje měry wukonja, serbsce prajimy tež “do syteje wole”: tak móžemy so do syteje wole napić, najěsć, narejować, so naběhać, so nadźěłać a wězo tež nahladać. Hdyž smy potajkim w dowolu w rjanej cuzej krajinje a runje tak hdyž mamy wotewrjene wóčko za našu domiznu, potom so jako Serbja teje krasnosće nahladać njemóžemy – sytych pak nas to nječini.