Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 21.08.2013 Z hosćimi

Lubi čitarjo, što sej mysliće, kotra ze slědowacych formow drje budźe w spisownej rěči prawa: z hoścemi abo z hosćimi?
Myslu sej, zo njejsće dołho přemyslowali a so intuitiwnje za prawu formu „z hosćimi” rozsudźili. W gramatikach namakamy informaciju, zo ma słowo hósć w instrumentalu plurala kóncowku -imi, potajkim: Póndu z hosćimi do města. Čehodla potajkim wužiwaja někotři awtorojo formu „z hosćemi“? Zo změni so pola někotrych słowow kóncowka -ami na -emi zwisuje z předchadźacym konsonantom. Je-li tón mjechki, wužiwamy kóncowku -emi: z přećelemi, z mužemi. Tež słowo hósć ma mjechki wukónc a snadź tohodla jewi so pola někotrych awtorow kóncowka -emi.
Ale mamy w serbšćinje někotre słowa, kotrež tutym prawidłam njeslěduja, su to ludźo, dźěći a tež hósć. W dialektach a w spisownej rěči matej słowje ludźo a dźěći jenož kóncowku -imi: z ludźimi, z dźěćimi; instrumental plurala słowa hósć ma tu tohorunja kóncowku -imi (z hosćimi), nimo toho wustupuja w dialektach tež formy z hosćemi abo z hosćami, ale zrědka.
Njech wužiwaja so w dialektach abo wobchadnej rěči rozdźělne kóncowki, w spisownej serbšćinje pak sym přeco hišće z hosćimi po puću.