Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 23.05.2012 Hörsturz

Njedawno so mje něchtó wopraša, kak bychmy serbsce móhli prajić za „Hörsturz“; wotpowědnik dyrbjał być derje zrozumliwy.
Krótka zestajenka „słuchopad“, kaž mi něchtó žortnje namjetowaše, wězo wjele njewupraji a rozumju słowo jenož potom, hdyž sej je zaso wróćo do němčiny přełožu. Prašamy so tohodla, što tuta chorosć woznamjenja: „Hörsturz“  je něšto, při čimž potrjecheny naraz swój słuch zhubi resp. jeho słuch popušći. Potajkim hodźi so cyle jednorje k tomu prajić: nahłe zhubjenje słucha abo nahła hłuchosć resp. hłuchota; tež nahłe wohłuchnjenje móžu sej předstajić. Hdyž so słuch cyle njezhubi, namjetuju: nahłe popušćenje słucha abo nachwilna hłuchota. K zhubjenju resp. popušćenju słucha móža so přidružić wjerćenje we hłowje a mylenja w runowaze, někotři ćerpja wěsty čas na tinitus. Přičiny za nahłe zhubjenje resp. popušćenje słucha móža być wšelakore: wirusowe infekcije, pódlanske wuskutki wěstych medikamentow abo stres. Před stresom móžemy so do wěsteje měry škitać z tym, zo na signale ćěła sčasom reagujemy a tohodla pomałšo stupamy a sej wjace měra popřejemy.