Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 14.12.2011 Stollen

Adwentny čas njezwjazujemy jenož ze swěčkami a přihotom na hody, ale tohorunja z wosebitymi chłóšćenkami. K nim słuša tež wosušk. Za wjetšinu Hornjoserbow je tole cyle normalny a znaty wuraz za typiske pječwo z ćežkeho droždźoweho ćěsta z rozynkami, citronatom a dalšimi wobstatkami. Na wuchod Budyšina praja tomu zwjetša štricl, wokoło Wojerec a Slepoho štrycel, je to požčonka z němčiny; we Wochozach je znate słowo huska, w nim tči delnjoserbska guska abo čěska houska, štož rěka tu „całta“. W Delnjej Łužicy wužiwaja němskeju požčonkow krystbrot a štola a nimo toho stare serbske kołac. Tež w hornjoserbšćinje bě něhdy słowo kołač znaty. Do němskich dialektow w Sakskej a Delnjej Łužicy je so tute serbske słowo jako Kollatzsch abo Kolatz zadomiło. Wuchadne słowo je koło, přetož prjedy mějachu wosuški abo kołače kulojtu formu. – A wosušk je wotwodźeny wot słowa wosuch; štož su zbytki wuprasowanych lanych symjenjow, z čimž skót picuja – we nim tči adjektiw suchi – njeje ćežko sej předstajić, zo je tež ćěsto za wosušk poměrnje suche. – A wšojedne, hač jěsće rózynkowy, mandlowy abo tola radšo twarohowy wosušk: Dajće jón sebi zesłodźeć!