Serbska rěč so wuwiwa – Rěčny kućik z dr. Anju Pohončowej, dnja 20.10.2021 Rěčny kućik - wudźenka

Njedawno wopraša so mje něchtó, kak praju serbsce za němske “Regenwurm”? Pohladamy-li do słownikow, namakamy wjacore wurazy: rybjaca / dešćikowa / dešćowa waka abo wačka, wudźenca, wudźenka. Někotři praja pak tež wudźenk abo prosće regenwurm. W staršich słownikach je nimo toho zapisane łuženka a Serbski rěčny atlas zapisuje za Hornju Łužicu nimo ryboweje a dešćikoweje waki a rybywaki tež łužeńca/łuženca, hadźik, hnójnik kaž tež łuželenca a łuželeńčka – potajkim mamy tójšto wšelakich pomjenowanjow za tutu małku wužitnu wačku. W staršim wurazu łuženka (tohorunja łužeńca/łuženca) tči słowo łuža. Dźensa drje najbóle znate pomjenowanje wudźenka měješe prjedy hinaši woznam, mjenujcy “Angelköder” abo “Fischköder” – tak steji to hišće w Pomocnym terminologiskim słowniku (1957). Prěni raz jewi so woznam jako dešćikowa wačka tři lěta do toho w słowniku Filipa Jakubaša. We wučbnicach za biologiju jewi so dźensa wuraz wudźenka; tuž móžemy so z toho wuchadźeć, zo je so znajmjeńša w šulskej wučbje wudźenka přesadźiła.

dr. Anja Pohončowa