Mjeńšina serbšćiny 10.07.2024 z dr. Sonju Wölkowej: Rěčny kućik - Słowjenjo a Radworčenjo

Słowjenjo a Radworčenjo Ze specielnymi muskowosobowymi formami plurala wšak maja mnozy Serbja swoju bědu, wšak so wone we wobchadnej rěči lědma wužiwaja. A tuž je dźěći husto hakle w šuli prawje tworić nawuknu. Wuknu potajkim, zo njejsu to muže, ale mužojo, nic wučerje, ale wučerjo. Pola pomjenowanjow za wobydlerjow je wěc hišće komplikowaniša. Tu wobkedźbujemy tež hišće změnu a na e: tuž je to jedyn Słowjan, ale wjacori Słowjenjo. Runje tuta změna so druhdy mylnje spowšitkowni a rozšěri na druhe pluralowe formy a tak słyšu druhdy, zo rěči so wo Słowjenjach abo zo čakaja někotři na Radworčenjow. To je wězo zmylk, znajmjeńša po dźensnišej spisownej normje. Změnu a na e mamy jenož w nominatiwje plurala, dokelž zmjechči so tu n na kóncu zdónka na nj. W tamnych formach plurala tajke zmjechčenje nimamy a zdónk kónči so cyle regularnje kaž w zakładnej formje na –an. A tohodla ma prawje rěkać, zo rěčimy wo Słowjanach a čakamy na Radworčanow.