Serbska rěč so wuwiwa – rěčny kućik z dr. Sonju Wölkowej, 22.02.2023 Rěčny kućik: pórčaty

Zawěsće znajeće serbski spěw “W jednej ruce Hanku, w druhej ruce kanku”. Zejlerjowe a Kocorowe jubilejne lěto drje je nimo, tola tuta jeju twórba je hač do dźensnišeho woblubowana a hodźi so na kóždy pad do póstniskeho časa. Tež tu w serbskim rozhłosu móžeće ju we wjacorych wariantach husćišo słyšeć. W tutym spěwje pak sym storčiła na słowo, kiž zawěsće kóždy njeznaje. W prěnjej štučce so mjenujcy spěwa: “Hančička zejhrawa, rjana kaž ta róžička, pórčate, židźane banty zlětuja.” Židźane banty drje kóždy znaje, ale što rěka adjektiw pórčate? Ze serbskich słownikow znaja tute słowo skerje te starše kaž Pfuhl, Kral a Rězak. Němsko-hornjoserbski słownik 1989/91 registruje je jako zestarjowace. Woznam móže być dwojaki: pórčate suknje su šěroke, pumpate suknje, pórčate rukawy podawa so jako wotpowědnik za němske “Puffärmel”. Za pórčatu židu pak podawa so ekwiwalent “rauschende Seide”. K Hančičcynym pórčatym židźanym bantam so wobaj woznamaj někak hodźitej a tuž předstajamy sej ju w narodnej drasće ze židźanymi bantami, kiž so w reji sekluja a wija a při tym šumja a knyskotaja.