Serbska rěč so wuwiwa – Rěčny kućik z dr. Anju Pohončowej - 10.08.2022 Rěčny kućik - leć abo kidać?

Njedawno sym słyšała, zo su za wěstu cyrkej “nowe zwony kidali”. Ow jej, sej myslach, zwony so tola njekidaja. Njejsym sej wěsta, hač je při tutym zmylku serbšćina sama abo tola němčina kmótřiła. Mamy w serbšćinje wjacore werby, kiž hodźa so do němčiny z ,gießen’ přełožić. Njemóžemy pak tute werby we wšěch kontekstach wuměnić, to jenož druhdy funguje. Hdyž so sylnje dešćuje, prajimy na přikład, zo so z kanami lije abo kida. Ale kofej do šalki jenož lijemy a jón njekidamy. Zahrodu zaso krjepimy a kwětkam přiliwamy. A něchtó, kiž so porjadnje napije – němsce bychmy prajili “er gießt sich einen hinter die Binde”, - tón sej jedyn srěbnje. A zwony? Zwony so lija. To so čini w zwonylijerni a tón, kiž to čini, je zwonylijer. Njech su tajke zestajenki a wotwodźenki nam rěčny mosćik, zo bychmy bóle na krute serbske wjazby kedźbowali a z tym bohatosć serbšćiny wobchowali.

dr. Anja Pohončowa