Pućowanje po Łužiskej jězorinje

Hdyž dźe wo rjane dowolowe cile w blišej wokolinje – abo tež jenož wo njedźelny wulět – potom je Łužiska jězorina dobry tip. Wšako nastawa tam, sewjernje Wojerec, najwjetša europska, wot čłowjeka stworjena jězorowa krajina – 36 wjetšich a mjeńšich jězorow wona wopřija. Runje tam je stej sej reporterka Monika Gerdesowa a wučer biologije Syman Šołta dojěłoj za małe pućowanje, na kotrymž staj wosebje tež přirodu wobkedźbowałoj. Za spočatny dypk staj jěłoj z Budyšina někak 40 kilometrow na sewjer, směr Wojerecy, po B 96  dale přez Łuty (němsce – Lauta), a potom z drohi wotbočiłoj na Kóšynk (němsce – Kleinkoschen). Po hłownym puću přez wjes Kóšynk - a runu smuhu dale přez lěs hač ke wuhladnej wěži na kóncu asfaltoweho puća. Tam so jeju pućowanska reportaža započnje:

Monika Gerdesowa a wučer biologije Syman Šołta staj sej dojěłoj na małe pućowanje, na kotrymž staj wosebje tež přirodu wobkedźbowałoj. Tu někotre wobrazy a etapy pućowanja.