Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 11.08.2010 Windbeutel

Wěsće wy, lubi čitarjo, što ma być pječeny wětřik? Nochcych swojimaj wočomaj wěrić, jako wuhladach njedawno pomjenowanje pječeny wětřik jako wotpowědnik němskeje zestajenki „Windbeutel“ – potajkim pječwa z tójšto kalorijemi. Wo kalorijach pak dźensa njerěču, ale wo słowotwórbje – a tu wočiwidnje něšto njetrjechi!
Wětřik njemóže być pječeny, ale jenož lochke ćěsto, do kotrehož so bita smjetana pjelni. Je mnoho dalšich formow woneho pječwa na předań, ze šokolodu abo tež z wišnjemi. Za serbski wotpowědnik němskeje zestajenki pak ani prěni dźěl „Wind“ , ani druhi „-Beutel“ relewantny njeje, tuž by tohorunja twórba wětřikowy měšk skerje smjeće wubudźiła. Orientujmy so tola na dalšich słowjanskich rěčach, w kotrychž so leksikalisce wopisuje „pječwo z bitej smjetanu“. Mam wone wopisanje za najlěpše rozrisanje rěčneho problema. Dajće sej tuž pječwo z bitej smjetanu derje słodźeć!