Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 07.04.20010 nastorčić – připić

„Swjeću dźensa narodniny a tuž chcemy hromadźe nastorčić!” – Tak słyšach njedawno na małym jubilejnym swjedźenju. Nó, sym sej prajiła, ja radšo nikoho njenastorču, hewak změje mój susod mokry frak a jeho sektowa škleńca so snadź rozbije. Ja sej radšo z jubilarom připiju a so z nim wjeselu nad tutym rjanym swjedźenjom. Haj, lubi připosłucharjo, zawěsće sće hnydom pytnyli, na čo chcu skedźbnić: serbske nastorčić w tutym konteksće je wězo nastało pod wliwom němskeho „anstoßen”. Serbsce ma prawje rěkać: sej připić resp. sej připiwać. – Serbski werb nastorčić ma druhi woznam, mjenujcy někomu stork dać, zo by snadź lěpje kedźbował abo scyła doprědka přišoł. Zawěsće móžu tež sanki nastorčić abo zastorčić, zo bychu dźěći spěšnje po horje dele sankowali. A wězo móžu nastorčić tež w přenjesenym zmysle wužiwać: projekt nastorčić, ponowjenje šule nastorčić, reformy nastorčić atd., potajkim nastork – impuls k něčemu dać. Hdyž Wy, lubi připosłucharjo, budźeće tež jónu w tajkej situaciji, zo chceće sej z Wašemi hosćimi připić a Wam prawe serbske słowo do mysli njepřińdźe, potom mysliće prosće na poslednju linku woblubowaneho serbskeho spěwa, hdyž mjenujcy rěka: „Pijmy k strowosći!”