Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 10.02.2010 Eiszapfen – bibaski

W lětušej zymje wuhladamy je zaso husćišo: na chěžach, abo lěpje prajene pod třěchami wisaja lodowe bibaski. Někotři praja tež lodowe swěčki abo – hdyž su trochu wjetše – lodowe swěcy. Pochad słowa bibasa resp. bibaska njehodźi so wujasnić. Ale wšitko, štož serbsce bibaski pomjenujemy, ma podobnu formu: podołhojte, kaž ćeńke kołbaski. Najbóle znate drje je słowo bibaski za kćenja wólše. Jěsć móžeš bibaski tež, nic pak te na štomje ani tež lodowe, ale tajke z ćěsta. Dźensa prajimy k tomu nudle. Delnoserbja njeznaja słowo bibaska a mjenuja lodowe bibaski špingele. Tute słowo pochadźa z němčiny a poćahuje so tohorunja na něšto, štož je podołhojte a něhdźe dele wisa; w nim tči němske słowo “Spange”. – Ale kedźbu lubi wobsedźerjo domow. Hdyž lodowe bibaski předołhe narostu, potom móže z nich strašna bróń nastać. Ja znajmjeńša njebych chcyła tajku bibasu na hłowu dóstać. Tuž je lěpje, je z časom z třěchow wotklepać.