Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 25.11.2009 krušwy 2 – zhnidlički

Sym tu njedawno rěčała wo krušwach, kotrež maja wotmjaknyć, hdyž smy je hišće twjerde zešćipali. To wšak je prawje, ale dyrbimy při tym wězo přeco za składowanym sadom hladać. Hdyž jón předołho ležo wostajimy abo na přećopłe městno stajimy, změjemy z njeho zhnidlički abo hnidlički, w spěšnym rěčenju praji so tež hnidlčki abo zhnidlčki. Tak rěkaja krušwy, kiž su mjechke kaž ćěsto a su zwjetša tež swoju juškojtosć zhubili – němsce teigige Birnen. Zhnidlički wšak njeprajimy jenož na přemjechke a předołho składowane krušwy. Je to tež wothódnoćace pomjenowanje za njenahladne krušwički. Komuž so njecha krušwy šćipać, móhł na přikład rjec: „Dla tych por zhnidličkow ja na tu krušwinu njepolězu.“
Słowo hnidlica / hnidlička je wotwodźene wot werba hnić, najskerje ze zestajanym sufiksom -dlica, kaž mamy to w słowomaj radlica a widlica. Njedajmy pak so zamylić: tež hdyž je zakład słowa werb hnić, njejsu hnidlički tola zhniłe krušwy. Přisłowo praji: Zhnidlica njeje zhnilina. Tuž, lubi připosłucharjo, dajće sej prawje husto dobru krušwu słodźeć, prjedy hač přewobroća so do zhnidličkow.