Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 11.03.2009 Kmótrow, kmótow abo kmótřow?

Njedawno sym tu rěčała wo křćeńcy. Dźensa dźe mi wo kmótrow, kotřiž su swědkojo tutoho sakramenta. We wobłuku deklinacije słowa kmótr šěrja so wšelake warianty kaž: dźakujemy kmótam resp. kmótřam město prěnjotneho kmótram. Kak to přińdźe? Mamy tola husto wužiwane słowo samsneho typa, mjenujcy bratr, a tam nichtó hinak njepraji hač: mam bratrow, abo dźakuju so bratram. Pola słowow kmótr a kmótra pak prócuja so rěčnicy w deklinowanych formach rozeznawać mjez muskimi a žónskimi kmótrami, wšak njewuchadźa z formy: dźakować kmótram, hač měnju kmótrow (potajkim muskich) abo kmótry (potajkim žónske). Formy kmóta, kmótej atd. hodźa so drje z tym wujasnić, zo w nominatiwje singulara njesłyšimy žadyn r, potajkim: kmót (kaž tež: brat) a měnjeny je wězo kmótr. Formy plurala kmótřow, kmótřam atd. nastachu pod wliwom formy nominatiwa plurala kmótřa. Prawje by wšak było kmótrow, kmótram. Přesadźiło je so mjeztym tež hižo kmótow, kmótam atd. Zo podobne warianty pola słowa bratr njewustupuja, je tuž jasne, wšak njerěka žónski wotpowědnik bratra, ale sotra.