Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 14.01.2009 Bindfaden

Nazyma je dawno nimo a z njej tež pušćenje zmijow, za čož su dźěći trjebali porjadne bórnicy, kotrež so njetorhaja při sylnym wětřiku. Tež hdyž chcemy někomu pakćik pósłać, trjebamy tajku bórnicu, zo njeby so pakćik při transportowanju wočinił. Tón jedyn abo druhi wot Was, lubi připosłucharjo, nětko zawěsće přemysluje, wo čim scyła rěču. bórnica njeje ničo druhe hač štryk, štryčk abo šnóra, šnórka, z kotrejž móžu wšelake wěcy zawjazać abo zašnórować, němsce potajkim "Bindfaden". Bórnica wotwodźuje so wot stareho serbskeho słowa bor, štož je pomjenowanje za wosebitu družinu trawiznow, za ratarja je to skerje njerodź na polach. W dźensnišej hornjoserbšćinje so słowo bórnica jenož zrědka wužiwa, za to husćišo hižo mjenowane štryk, štryčk, šnóru abo šnórku. Wo tym swědča tež wšelake wobroty, kotrež maja w němčinje wotpowědnik "Es regnet Bindfäden". Serbsce hodźi so tomu prajić: "Dešćik šnórki abo štryčki předźe" abo "Dźe so, kaž by šnórki ćahnył" abo "Lije so kaž ze šnórkami". Bóh dał, zo tajke wjedro w zymje přehusto njeměli!