Rěčny kućik dr. Sonje Wölkoweje z wusyłanja 10.12.2008 dary – darić – wobradźeć

Hody so bliža, a ludźo maja nuzne, wobstarać za swojich lubych hodowne dary. Słowo "dar" je zajimawa wotwodźenka wot słowjesa "dać" z jara rědkim sufiksom – runje tak kaž mamy "spar" wot "spać". Hakle na zakładźe substantiwa dar su nastali werby kaž darić, darować abo wobdarić. A dokelž su Serbja zwjetša darniwi, maja hišće wjace słowow za to, a te chcemy sej dźensa do pomjatka zwołać. Zo je mały dar darik, njetrjebam wulce wuzběhnyć, dalše wotwodźenki wot dara, kaž darizna abo darowizna su mjeztym zestarjene, a w přisłowach jewja so tež darjenki, kotrež zalěpja sudnikej woči.
Hodowne dary dóstanjemy wot Božeho dźěsća, a tuž je so pomjenowanje Bože dźěćo tež na tute dary přenjesło – móžemy dóstać bohate Bože dźěćo a so někomu za Bože dźěćo podźakować. Specielnje wo hodownych darach pak so tež praji, zo so wone wobradźeja, darowanje mjenujemy na tutym zakładźe wobradźenje a same dary móžemy wobradźenki mjenować.
W tym zmysle přeju Wam bohate Bože dźěćo, a zo so Wam poradźi, kóždemu to prawe wobradźić, zo njeby to na kóncu była njeluba hodowna "wobrada".