Rěčny kućik Marka Grojlicha z wusyłanja 06.08.2008 Wjesne mjeno Wichowy

Mjez Fa a Cha je wulki rozdźěl, wosebje pola mjenow – na přikład potom, hdyž chce cuzy do wsy z mjenom Weifa a hdyž jědźe potom mylnje do wsy Weicha.To wučini tójšto kilometrow, wšak je Weifa w hornim kraju, južnje Wjelećina. A Weicha? Nětko wam snadź swita: Weicha, to steješe tola na módrych sudach we wjesnym Konsumje. A w tutych sudach bě – cyle prawje – kisykał!!! Weicha je němske mjeno njewulkeje wsy wuchodnje Budyšina, blisko awtodróhi A4, mjez Wósporkom a Hrodźišćom. Tam ma kóžde sydlišćo tež serbske mjeno – wjeska kisykała rěka serbsce Wichowy. Po žórłach je pochad mjena jasny – wjesku nad dołom rěki Lubaty je drje załožił Milčan, kiž rěkaše Vich abo Visłav. W lěće 1241 so Wichowy hižo jako Wichow naspomnichu. Z Wichowow widźiš daloko do južneho směra, maš před sobu Wósporske kónčiny a pasmo łužiskich horin. Něšto pak tróšku myli: na kromje wsy šerja prózdne twarjenja firmy, w kotrejž dawno wjace za kisykałom njewonja …