Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 30.01.2008 talenty – talenća

W zwisku z wusyłanjom w "Satkuli" diskutowachmy njedawno wo tym, hač ma rěkać "młodźi talenća" abo "młode talenty". Reagowach spontanje a měnjach, zo ma rěkać, zo su to "talenty" a nic "talenća"; wšako tež žónska forma "talentki" njeeksistuje.
Pohladach do tołsteje zeleneje gramatiki, a tam so wony problem w zwisku z gramatiskej kategoriju wosobowosće pola muskich substantiwow wobšěrnje wopisuje. W serbšćinje su někotre přikłady, kotrež njewosobowu formu plurala tworja. Nastupa to słowa kaž "čert" abo "duch" – pluralowe formy rěkaja "čerty" a "duchi", a nic "čerća", "čertojo" abo "duchojo". Znaty je na přikład roman Jurija Měrćinka z titulom "Hdyž čerty čěkaja". Tež w pomjenowanjach, kotrež so w přenjesenym zmysle za ludźi wužiwaja, so takle postupuje: jedyn "stary zajac" – ale njejsu to "stari zajacojo", ale "stare zajacy" a tež nic "chudźi rapakojo", ale "chude rapaki".
Po přenjesenym woznamje drje by forma "talenća" prawa była, dokelž so wona w zwisku z muskimi wosobami wužiwa. Tola wužiwamy tu njewosobowu formu, kotraž bazuje na posłownym woznamje - a tak wostanu tež dale naše "młode talenty" a nic "talenća".