Rěčny kućik dr. Jany Šołćineje z wusyłanja 14.11.2007 Schienbeinschützer

Mojej synaj hrajetaj wobaj kopańcu. Njejsym tež jenička serbska mać w hewak němskim mustwje, a tak su so němscy starši hižo na serbsku mjezsobnu komunikaciju zwučili. Jako so njedawno tamna mać syna wopraša: "Hdźe da maš swoje 'Schienbeinschützery'?" hnydom wo tym přemyslowach, kak móhli serbsce pomjenować tutón dźěl drasty koparjow. W słowniku je zapisany serbski wotpowědnik za "Schienbein", kotryž rěka "hwizdźel", w staršich słownikach "hwiždźel". Móžemy tuž wutworić kompleksne pomjenowanje "škit za hwizdźel", ale chutnje na tym dwěluju, zo byštaj synaj tole hnydom rozumiłoj. Tež serbski wotpowědnik za słowo "Stutzen", potajkim za nohajcy, kotrež nosy kopar jako škit bristwa, móžemy wězo wutworić. Zo pak njeby moje prašenje "Hdźe da maš swój škit za hwizdźel resp. škit za bristwo" takle kumštnje klinčało, so swojeju synow prosće prašam: "Hdźe da maće swoje škitački?" – a to wonaj zawěsće rozumitaj.