Rěčny kućik dr. Anje Pohnočoweje z wusyłanja 10.10.2007 póznać – spóznać

W serbšćinje su kaž w druhich rěčach słowa, kiž maja wjacore woznamy. Nimo toho eksistuja wjacore słowa za jedyn jenički woznam. K tutym słowam słušetej werbaj póznać a spóznać. Tak wužiwatej so na přikład we wysokim stilu wobaj werbaj w zmysle z někim spać, štož wosebje w bibliji namakamy. Tak čitamy w Starym zakonju: A Hadam spózna swóju žonu Jěwu a wona podja a porodźi Kaina (1 Mos 4,1). W tutym zmysle je sej serbšćina woznam z němčiny požčiła a němčina zaso z łaćonšćiny. To pak je chětro wobmjezowana móžnosć werbaj spóznać a póznać wužiwać. Dalši woznam ilustruje přichodny přikład: Móžu prajić, zo sym tebje hižo wotdaloka póznała abo spóznała – rozdźěl njeje. W tutym zmysle so pak póznać wo wjele rědčo wužiwa hač spóznać, póznać ma hižo trochu zestarjaceho charaktera. Wosebje zajimawe je, zo ma werb póznać dalši woznam, kiž so pak z tamnym werbom njekryje. Tak móžu prajić, zo wjele pućuju, zo bych swět póznawała abo zo chcu jeho noweho přećela póznać, a měnju z tym, zo chcu swět abo přećela zeznać. W tutym konteksće ma werb póznać hinaši woznam hač werb spóznać a njemóžu jón tuž z nim wuměnić.