Rěčny kućik dr. Anje Pohončoweje z wusyłanja 6. junija 2007 Hwězdnički

Před dlěšim časom móžachmy w Katolskim Posole čitać wo akciji "Tež hwězdnički su jónkrótne". Słowo hwězdnički běchu redaktorojo časopisa sami wutworili za němske "Sternenkinder" a wujasnichu w teksće woznam tutoho słowa. Hwězdnička – tak by rěkała forma w singularje – je mortwe narodźene dźěćo, kiž waži mjenje hač 500 gramow. Słowo poćahuje so na holcy a na hólcy. Po serbskej gramatice je to pak problematiske – čehodla? W serbšćinje su žónske substantiwy, kaž je to hwězdnička, pomjenjowanja, kiž měnja jenož žony, ženje njejsu mužojo sobu zapřijeći. Potajkim bychmy dyrbjeli dwě formje tworić, snano hwězdničk resp. hwězdnik a hwězdnička. Nominatiw plurala by potom rěkał hwězdničcy resp. hwězdnicy a hwězdnički. Podobnje ma so to ze słowom, kiž je so hižo loni w Serbskich Nowinach jewiło: witajnički. Wotpowědnje tym hwězdničkam bychmy tu tworić móhli witajničk resp. witajnik za hólcow a witajnička za holcy. A komuž je to překomplikowane, tón móže wězo nimo toho tworić hwězdne dźěćo resp. WITAJ-dźěćo a w pluralu hwězdne dźěći a WITAJ-dźěći.