Přinošk Marka Grojlicha z wusyłanja 14.02.2007 Wjesne mjena - Brězow

Łužica čini wšo za turizm – tak so ći zda, hdyž słyšiš wo Krabatowym puću, wo tajkim, kiž je wěnowany serbskej kulturje abo wo žabjacej kolesowarskej šćežce we Wojerowskich kónčinach. Wodajće, ale ja hišće njejsym žanu žabu na kolesu widźał, jenož pod kolesom słyšał… Haj, a ja namjetuju nětko hišće dalšu šćežku za tych, kiž chcedźa Łužicu kolesujo zeznać: Kak by było z Hornjołužiskim Březowym pućom?
Mamy mjenjucy nadosć wsow a wjeskow, kiž rěkaja serbsce po brězach: małka Brěza pola Hodźija, Brězecy njedaloko Barta, Brězyna pola Hućiny, Brězynka pola Delnjeje Hórki a Brězow južnje Kubšic. Ale runje tutón Brězow je trochu dźiwny – jeho přiwuzni pisaja so němsce Brösa, Briesing, Brießnitz abo tež Birkau – haj, ale Brězow pola Kubšic rěka němsce Blösa, z "l". Čehodla? Nó, ja njecham rěčespytnikow korigować, kiž měnja, zo Němcy něhdy serbski "r" na mjechši "l" změnichu, ale ja tukam na něšto hinaše: W Brězowje je so załožił prěni chinski hosćenc we Łužicy – a wobsedźer je prajił: Jowle pod lodźišćom při lěčce so mi lubi, Blězow je ljana wjes!