Rěčny kućik z wusyłanja 19.10.2005 Lusk, Łusć a Lauske

Rěka wjes z němskim mjenom Lauske tam njedaloko Baćonja nětko serbsce Łusć, kaž to w słownikach steji – abo je to Łušć? Mi so zda, zo je to w modernej serbšćinje tola Łušć, wšak słyšiš tež dźeń a husćišo šěšć město šěsć a z najnowšeho "pada po nalětnej lubošći w nazymje lišćo ze štomow".
Serbskim syčawkam so radšo wuwinu a wěnuju so wsy, kotraž rěka němsce tohorunja Lauske, ale serbsce Łusk pola Wósporka! Je to šikwana wjeska w dole rěčki Kotołki – a wony Łusk ma něšto wosebiteho, mjenujcy dwě hrodźišći, jenož dźělenej přez Kotołku abo Kotečansku wodu. Jedne je wulke, tak za normalny lud – a tamne, mjeńše leži wysoko na skale nad rěčku. Snadź sedźeše tam něhdy župan – dźensa by so prajiło direktor, předsyda abo jednaćel.
Tola wostajimy to radšo, wšak dźe wo mjeno! Čehodla rěka Łusk Łusk? Mjeno pochadźa wot małeho žumpadła abo bahna. Haj, w dole rěčki běchu do wunamakanja melioracije zawěsće tajke mokre blaki. A po tutych rěkatej Łušć – wodajće, Łusć a Łusk!!!