Rěčny kućik Marka Greulicha z wusyłanja 20.10.2010 Wjesne mjeno Lichań

Połdra kilometra sewjernje Klukša leži mjez Małej a Wulkej Sprjewju wjeska Lichań, prěni raz naspomnjena 1394 jako Lychan. Mjeno dósta pak po załožerju, kiž rěkaše Lichań abo podobnje, abo tež po njewobrosćenym blaku wosrjedź lěsa, po – staroserbsce – LICHIM-blaku. W běhu lětdźesatkow, lětstotkow je so do němčiny přewzate serbske mjeno změniło. Hižo 1509 pisaše so wo wjesce Leichnam. A tak wosta to w hamtskej němčinje hač do spočatka 20. lětstotka. Nětko předstajće sej prošu, kak su so Lichańscy němscy ryćerkublerjo mjerzali, ći von Nostitz abo von Gersdorff, hdyž škrějachu jich susodźa jako knjezow von und auf Leichnam …
A tohodla dósta serbski Lichań w lěće 1911 nowe němske mjeno – kumštne Spreewiese. Hłowny argument za přemjenowanje bě, zo njedóstanu žanu čeledź do Lichanja, pječa so ludźom njechaše němskeho mjena dla tam dźěłać. A tohodla steji dźensa na wjesnej tafli: Spreewiese – Lichań – gmejna Wulka Dubrawa …
Wo tym móžeće so přeswědčić, hdyž wobhladaće sej na nazymskim wulěće mały Lichański hród abo hdyž wuchodźujeće so na haćenjach mjez Klukšom a Lichanjom.