Mjeńšina serbšćiny 16.04.2025 z dr. Anju Pohončowej: Rěčny kućik - rěčne zajimawostki wokoło martrowneho tydźenja

Zašłu njedźelu smy z bołmončku zahajili martrowny tydźeń, potajkim dojutrowny tydźeń, w kotrymž smy runje žiwi. W druhich rěčach abo cyrkwjach mjenuja tutón tydźeń tež wulki abo swjaty tydźeń resp. ćichi tydźeń. Pomyslimy na pomjenowanje pjatka po zelenym štwórtku, widźimy tu paralelu: W katolskej tradiciji rěčimy w serbšćinje wo wulkim pjatku, w ewangelskej pak wo ćichim pjatku. Mjeztym zo je dźensniši dźeń ćichi pjatk za ewangelskich wěriwych wysoki cyrkwinski swjedźeń, je wón za katolskich wěriwych skerje dźěławy a wosebje póstny dźeń. Sobota po wulkim abo ćichim pjatku pak njerěka – kaž husto wopak słyšimy – jutrowna sobota, ale je to swjata resp. ćicha sobota. Hromadźe pak wjeselimy so hižo dźensa na jutry, kotrychž prěni dźeń mjenujemy jutrowničku abo jutrońčku. Jej sćěhuje jutrowny tydźeń – abo po tradiciji katolikow – jutrowna oktawa. Wona kónči so z młodymi jutrami, wot lěta 2000 sem mjenuje so tutón dźeń tež njedźela Božeje miłosće. Jutrowny čas pak traje hač do swjatkow.

dr. Anja Pohončowa