Mjeńšina serbšćiny 02.04.2025 z dr. Leńku Šołćic: Rěčny kućik - Deklinacija swójbnych mjenow

Dźensa chcu so deklinaciji swójbnych mjenow wěnować. Před něšto časom je moja kolegina wam rozkładła, zo eksistujetej dwě zakładnej formje swójbnych mjenow, dołha kaž Šołćicy a krótka kaž Šołćic. Jedna je so hłownje w ewangelskim pismowstwje wužiwała, druha w katolskim: Tu bydla Šołćicy abo Tu bydla Šołćic. Dźensa jewja so hłownje krótka forma, Šołćic, jako zakładna forma, potajkim Tu bydla Šołćic. Prěnjotnje pak je tuta forma genitiw dołheje formy Šołćicy, kotryž je nominatiwnu formu do dalokeje měry narunał, tak zo mamy nětko samsnu formu Šołćic w nominatiwje a genitiwje. Nětko pak sym njedawno słyšała hyperkorektnu, ale wopačnu konstrukciju pola Nukecow. A to nic we wobchadnej rěči, ale w konteksće spisowneje rěče. Prepozicija pola žada sej tež genitiw. Genitiw z kóncowku -ow, kaž ma jón hewak wjetšina substantiwow w pluralu - psyk/ psykow, rjadownja/ rjadownjow abo wokno/ woknow - pola swójbnych mjenow njeeksistuje. Tu je wón přeco bjez kóncowki! A tak ma rěkać pola Nukec, pola Šołćic abo pola Kralec.))

dr. Leńka Šołćic