Rěčny kućik z dr. Sonju Wölkowej, dnja 27.12.2023 Rěčny kućik – klasikar

“Spěwne klasikarjo zahorichu publikum.” – Nadpadnje wam w tutej sadźe něšto? Cyle prawje kombinacija adjektiwa spěwne a substantiwa klasikarjo je někak dźiwna. To zaleži na tym, zo ma substantiw klasikarjo formu, kotraž je rezerwowana za muske wosoby. Jeli pak je muska wosoba pomjenowana, dyrbi so tež forma adjektiwa po tym měć, a tuž by měło rěkać spěwni klasikarjo. Tola w tutym padźe scyła njeńdźe wo wosoby, ale wo spěwy abo hinaše hudźbne kruchi, kotrež su klasiske, potajkim wuznamne abo popularne. Tuž móhła so w tajkim padźe tež njewosobowa muska forma nominatiwa plurala klasikarje wužiwać, w runje mjenowanym padźe bychu to spěwne klasikarje byli. Spóznajemy, zo ma słowo klasikar dwoji woznam – jónu je to pomjenowanje za wosobu: na přikład “Handrij Zejler, Jakub Bart-Ćišinski a Mato Kosyk su klasikarjo serbskeje literatury”. Na druhim boku móže so tute słowo tež na nježiwe předmjety poćahować a tak móžemy w nowinach čitać, zo poskića wěsty hosćenc kulinariske wosebitostki: serbske jědźe, mjezynarodne speciality kaž tež němske klasikarje.

dr. Sonja Wölkowa