Rěčny kućik z dr. Sonju Wölkowej, dnja 01.11.2023 Rěčny kućik – wopłokowak

Jako dźěći mějachmy w domjacnosći wšitcy swoje nadawki. Skerje njewoblubowane dźěło bě wopłokowanje. To bě wobćežne, wšak njemějachmy tehdy w kuchni ani ćopłu wodu z honača, a wopłokowali smy w normalnej šklě, kotruž dyrbjachmy na kóncu do wuliwa wukidnyć. Dźensa je to lochšo – mamy mašinu, za kotruž podawa Słownik noweje leksiki pomjenowanje wopłokowadło. Samsne słowo namakamy w dwuzwjazkowym němsko-serbskim słowniku za němske zapřijeće “Spüle”. Za awtomatiski aparat pak podawa tutón starši słownik pomjenowanje wopłokowanska mašina. To drje je tež dźensa zawěsće mnohim běžne. Přenjesenje pomjenowanja wopłokowadło na tutu mašinu pak nimam za tak zbožowne, wšak mamy tež dźensa hišće do kuchinskeho kamora integrowane wopłokowadła – dźensa wězo z přizamknjenjom za zymnu a ćopłu wodu a za wopłóčki. Snano móhli tuž wopłokowanskej mašinje tež skrótka a w jednym słowje rjec wopłokowak – wšak wužiwamy sufiks -ak husto za pomjenowanje wšelakich nastrojow. A někotři su swojemu wopłokowakej samo wosobowe mjeno spožčili a praja k njemu na přikład Hańža.

dr. Sonja Wölkowa